Camperen en overwinteren in de Algarve in Portugal

Camperen en overwinteren in de Algarve in Portugal

Voor het eerst reed ik met de camper Portugal binnen. Een nieuw land is altijd even wennen, kijken hoe ze het geregeld hebben, zijn er andere verkeersregels, hoe zien de verkeersborden eruit. Portugal lijkt op Spanje, maar is soms net weer eventjes anders. Net als de taal: geschreven lijkt het op elkaar, maar ze spreken alles anders uit. Hele grote nieuwe of bijzondere dingen waar je als camperaar rekening mee moet houden, ben ik tot nu toe niet tegengekomen.

In de Algarve wordt meer overwinterd dan ik gedacht had. Er zijn vooral veel Fransen en Engelsen, het percentage Duitsers en Nederlanders ligt lager dan in Spanje. Wel is het opvallend dat heel wat Engelsen nu, midden maart, naar huis gaan in verband met Brexit. Het wordt echt rustiger.

Soms kom je hele grote camperplaatsen tegen waar campers maandenlang hutje mutje staan, maar het is zeker ook mogelijk rustige, idyllische plekjes te vinden. De Algarve is natuurlijk toeristisch enorm ontwikkeld, wat dat betreft lijkt het op de costa’s van Spanje, maar er is veel minder hoogbouw en omdat de bergen verder weg liggen, is het campertoerisme ook wat meer verspreid tussen het directe binnenland en de kust.

Prettig is dat de siësta hier meer een lunchpauze is en dat de meeste winkels, restaurants en terrasjes in de winter gewoon open zijn.

Camperen

Portugal is in wezen heel campervriendelijk. Net als in Spanje mag je volgens de wet overal parkeren en in je camper slapen, maar kamperen mag alleen op camping. Daar komt ook de uitdrukking ‘geen campinggedrag’ vandaan. In de praktijk betekent het dat als je ergens wild of gratis staat, je geen stoelen buiten mag zetten en de luifel niet uit mag. Maar tref je nu toevallig controle door een agent in een hele slechte bui, dan hoort de treeplank uit, of het dakraam open ook niet bij parkeren en ben je dus aan het kamperen. De kans is groot dat je dan een waarschuwing krijgt, heb je flinke pech, dan krijg je een boete. Maar zeker in de winter gaat het meestal wel goed en kan je op een parkeerplaats, zelfs als er een bord ‘verboden te overnachten’ staat, gewoon aansluiten bij de andere campers.

Camperplaatsen

Er zijn op dit moment heel veel plaatsen waar je gratis mag staan. Wel komt daar verandering in. Plaatsen worden gesloten, weer heropend, gedoogd, aangepast, er gebeurt van alles. Eerlijk gezegd is het sluiten van gratis camperplaatsen vaak aan de camperaars zelf te danken. Ik heb in korte tijd al veel voorbeelden van onfatsoenlijk gedrag gezien: mensen die hun toilet leegkieperen in een boomgaard, afval dat rond een vuilnisbakje verzameld wordt terwijl er honderd meter verderop grote containers staan, een grote watertank bijvullen bij het kraantje van een begraafplaats, loslopende en vrij-poepende honden en ga zo maar door.

Sta je op gratis plaatsen zonder faciliteiten in de Algarve en moet je grijs en zwart water lozen, dan heb je een aantal mogelijkheden, maar je moet ze inderdaad even zoeken. De Lidl in Olhão bijvoorbeeld heeft een handig service station en ook de Intermaché in Sagres biedt deze service. Bij betaalde camperplaatsen kan je vaak voor een kleine vergoeding gebruik maken van de faciliteiten, zelfs zonder er te overnachten.

Tol

Ik reed Portugal binnen over de brug over de Guadiana rivier die de grens tussen Portugal en Spanje vormt. Direct over de grens staat een groot bord dat toeristen de afrit dienen te nemen. Wat blijkt: in Portugal worden tolwegen beheerd door verschillende bedrijven. Een van die bedrijven int de tol elektronisch. Het is de bedoeling dat bij die afslag een camera je kenteken fotografeert en dat je de creditcard in een aflezer steekt. Vervolgens wordt de tol iedere keer dat je onder zo’n elektronische poort doorrijdt van je creditcard afgeschreven. De afleesmachine lustte mijn creditcard niet en dus kan ik nu geen tol betalen. Nou is dat geen ramp, want de tolweg in Zuid-Portugal volgt grofweg dezelfde route als de N125 en die is tolvrij. Wel is de N125 door de vele rotondes en dorpjes een stuk langzamer. Maar ach, ik heb de tijd. Hoe het verder moet met de tol in Portugal weet ik nog niet. Ik heb begrepen dat vrijwel iedere tolweg een ander betaalsysteem heeft, maar het is natuurlijk ook mogelijk je navigatie op ‘vermijd tolwegen’ te zetten en dan kan je ook overal komen, alleen langzamer.

Afval

Portugal is heel voortvarend met afvalscheiding: er staan heel veel rijen met containers voor glas, plastic & blik, papier en overig. Dat werkt duidelijk heel goed want er is veel minder zwerfafval dan in Spanje. Hou hier rekening mee en bewaar het afval vast in de camper apart: zakje plastic en zakje overig.

Water

In principe kan je het water hier gewoon drinken en er zit veel minder chloor in dan in Spanje. Toch drink ik voor de zekerheid vooral flessenwater. Het kost weinig en dan weet ik zeker dat het goed is.

Geld

Portugal gebruikt gewoon de euro. Het prijspeil verschilt nogal of je in een heel toeristisch plaatsje bent of ergens in het binnenland. Het goedkoopste kopje koffie dat ik tot nu toe gekocht heb kostte € 0,70, het duurste € 2,20 en de meeste € 1,00. Tip: bestel bij je kopje koffie een ‘nata’, dat is een klein typisch Portugees gebakje, ontzettend lekker en het kost bijna niks. Maak voor de broodnodige vitamine C vooral dankbaar gebruik van de eindeloze toevoer van vers sinaasappelsap dat je zelden meer dan € 1,50 voor een heel groot glas kost.
Geld opnemen kan bij geldautomaten, maar let op: de blauw/gele ATM automaten die je veel ziet in toeristische plaatsjes zijn van een particulier bedrijf en rekenen € 3,95 commissie. De geldautomaten bij banken en de MultiBanco automaten rekenen geen commissie.

Gasflessen

Tot mijn verrassing kon ik mijn Spaanse gasfles niet inruilen in Portugal. Hij was net na de grens leeg, dus ben ik even heen en weer gereden over de grens en heb hem gewoon in Spanje geruild. Zo groot zijn de afstanden niet. Inmiddels weet ik dat butagas weliswaar populairder is in Portugal, maar dat er diverse bedrijven zijn die een propaangasfles gewoon vullen. Mijn advies: vraag iemand van het type ‘ritselaar’ waar je je gasfles kan laten vullen en de kans is groot dat diegene wel een adresje weet. En anders rij je even langs Belgische Chantal van camperplaats Route 66 in Moncarapacho die er heel zeker eentje en waarschijnlijk meerdere weet.