Jubelverhaal over Polen

Polen deugt

Op een gegeven moment reed ik door de Poolse variant van de Betuwe. Maar dan honderd keer zo groot. Eindeloze boomgaarden met fruitbomen en iedere zoveel kilometer een verzamelbedrijf voor fruit en een paar grote, hele grote fruitverwerkingsbedrijven. Heerlijke fruitdranken, jammen, chutneys en andere fruitproducten komen hier vandaan. Er zijn een aantal, nog kleine ciderproducenten en hier en daar experimenteert Polen met wijnbouw. Het gaat zo te zien goed met de Poolse fruittelers, want er staan veel grote nieuwe huizen en het hele gebied ziet er goed uit. En de appelsap is ook lekker, erg lekker zelfs. Vooral de Tymbark appel met munt variant.

Al rijdende bedacht ik dat ik maar eens een positief verhaal over Polen en de Polen moest schrijven. Ook ik reed met wat vooroordelen Polen in en die heb ik een voor een moeten laten varen: Polen blijkt een grote en prettige verrassing te zijn. Mijn hele beeld van Polen ligt overhoop en ik kan alleen maar zeggen: ga erheen. Het is nu nog relatief rustig met toeristen, maar dat gaat héél snel veranderen. Nu al kan je in steden als Gdansk, Krakau en Warschau over de Chinese, Amerikaanse en Indiase hoofden lopen en dat gaat alleen maar erger worden, want Polen is een heel leuk, mooi en superpositief land.

Economie

Polen en de Polen werken keihard aan het land. Er ligt een hele stevige brede basis, waar heel hard aan gewerkt wordt. Overal zie je mensen aan het bouwen aan hun huis. Overal wordt de infrastructuur verbeterd. Overal schieten niet alleen internationale bedrijven, maar ook kleine lokale bedrijven uit de grond. Bovenop wat er allemaal al is wat ook goed gaat. Al rijdende door Polen, zie je het land groeien. Inmiddels komen er flink wat Polen terug uit West-Europa (momenteel vooral uit Engeland natuurlijk) die met hun gespaarde euro’s een bedrijf beginnen. Ik merk dat omdat ik regelmatig opeens verrast wordt door een Pool die Nederlands of Engels spreekt en me een dergelijk verhaal vertelt.

Polen zit expres niet in de eurozone en dat is eigenlijk heel slim. Daardoor heeft het land geen last van economische problemen van omliggende landen en had het ook geen last van de crisis, maar bouwde het in die jaren rustig en gestaag door. Maar ook: daardoor kan Polen het eigen prijsniveau bepalen waardoor de Polen in het westen in korte tijd aardig wat euro’s kunnen sparen en daar in Polen een bedrijf mee beginnen of huizen opknappen.

Polen blaakt van het zelfvertrouwen. Het land werkt keihard aan de eigen toekomst en als ik op Google maps kijkt, de satelliet versie, dan begin ik soms gewoon te giechelen: van veel steden is de satelliet versie heel anders dan de werkelijkheid. Braakliggende stukjes land zijn inmiddels in gebruik, er lopen nieuwe wegen, wijken met oostblokwoonkazernes zijn inmiddels verdwenen. In Polen zie je trouwens nauwelijks niet-opgeknapte woonkazernes: ze zijn of weg, of ze zijn opgeknapt, maar oorspronkelijke zie je weinig meer.

Ik had niet verwacht dat Polen zo’n gelijkmatig welvarend land zou zijn. Omdat er zoveel Polen in Nederland werken, had ik armoede verwacht: ik heb geen armoede gezien. Ik had norsheid en hardheid verwacht. Niets van dat alles. Ik had alcoholisme verwacht. Niks van gezien. Natuurlijk, in steden zie je wel eens een dronken dakloze op een bankje liggen, maar dat zie je overal wel. Het land wordt ook goed onderhouden: alles is schoon, opgeruimd, er ligt geen zwerfafval en alles wordt gewoon goed bijgehouden.

Cultuur

Wat ik heel leuk vind aan Polen is de enorme belangstelling van de Polen voor het eigen land, de eigen geschiedenis, eigen cultuur, het eigen erfgoed. Waar je ook komt, het stikt er van de Poolse families die er komen kijken. Ze volgen wandelingen met een gids, gaan naar musea, wandelen in de bossen en natuurparken, ze zijn overal. Wil je naar een bekende bestemming, dan moet je dat niet op zondag doen, want dan is het stervensdruk, niet met toeristen, maar met Polen. Polen kunnen je dus ook precies vertellen waar het mooi of leuk is, want ze zijn er geweest. En ze vertellen het je graag. Ik heb niet anders ervaren dan dat Polen het leuk vinden dat ik hun land kom bekijken. Ze snappen dat ik geen Pools spreek en doen hun uiterste best met me te communiceren, desnoods met een vertaal-appje, maar soms ook wordt er een kind van straat geplukt dat Engels op school heeft, of wordt Oma erbij gehaald die nog wat Duits spreekt. Maar iedereen is positief.