Rond Krakau

Rond Krakau

Het laatste blog over Polen. Er is gelukkig nog zoveel meer waar ik niet geweest ben, dan waar ik wel was: ik ga zeker nog een keertje terug. Polen was voor mij een grote verrassing: het is mooi, de mensen zijn aardig, maar het is ook leuk en vooral dat laatste had ik niet verwacht. Omdat dit het laatste Polen-blog is – hierna begin ik aan de Baltische Landen – is het een verzameling van de hoogtepunten van mijn laatste dagen in het zuidelijke gedeelte van Polen.

Krakau wilde ik absoluut zien. Ik had Gdansk en Warschau al overgeslagen en ik moest toch één van de drie belangrijkste Poolse steden bezoeken. Krakau is nog veel mooier en vooral ook leuker dan ik had verwacht. Echt een stad die je ooit gezien moet hebben. Een mooie binnenstad en de voormalige Joodse wijk, Kazimierz, is een ontzettend gezellige uitgaanswijk. Ik ga terug naar Krakau, maar dan niet met de camper. De dichtstbijzijnde camperplaats is toch een paar kilometer buiten het centrum en dan blijf je niet zo makkelijk na het eten nog even hangen in de stad. Het lijkt me dat Krakau juist een stad is die ’s avonds helemaal tot leven komt. Ik ga dus terug, maar dan een weekendtrip en een centraal gelegen hotel – midden in de wijk Kazimierz.

Wieliczka zoutmijnen

Als je in het rond vraagt wat je in de buurt van Krakau gezien moet hebben, krijg je twee antwoorden: Auschwitz en de zoutmijnen. Auschwitz sloeg ik over. Ik heb al genoeg concentratiekampen gezien, ik hoef niet meer. Ik toog naar de zoutmijnen van Wieliczka. En met mij enige duizenden anderen. Ik twijfel er nog steeds aan of het nou de moeite waard was of niet. Bijzonder was het in ieder geval wel en dat is reden genoeg om wel te gaan. Deze mijnen zijn erg vercommercialiseerd voor het toerisme. Het leven in de mijnen wordt weergegeven met beelden en poppen, inclusief Efteling-achtige dwergen. Helemaal onderin, op vierhonderd meter diepte, zit een gigantische kerk, maar ook een restaurant en souvenirwinkeltjes. Het positieve: de grootte van de ruimtes, de hardheid van het ‘zoutsteen’, de prachtige kandelaars gemaakt van zout. Het negatieve: de enorme drukte, de hoge prijs, dat je onderin, wanneer je geen kant op kan, nog eens extra moet betalen om foto’s te mogen maken en het hoge pretparkgehalte.

Arendsnestroute

Een absoluut hoogtepunt in Polen vond ik de Arendsnestroute: tussen Krakau en Czestochowa liggen maar liefst 26 kastelen en ruïnes. De Poolse VVV heeft hierlangs een route uitgezet en noemt dat de Arendsnestroute omdat de kastelen allemaal op bergen liggen. Bij het Pools Verkeersburo is een uitgebreide routebeschrijving aan te vragen. Ik had die niet en reed vanuit Krakau naar het dichtstbijzijnde kasteel en pakte vandaar de route op. Dat eerste kasteel lag bij Ojców, een klein dorpje van waaruit wandeltochten en rotsklimtochten starten. Ojców ligt namelijk in het meer dan prachtige Ojcowski Park Narodowy wat op zich al een hele vakantie waard is. Rotsen, bergen, bossen, beekjes, mooier krijg je het niet! Het tweede kasteel dat ik vond was Pieskowa Skala, een joekel van een kasteel in ook weer een prachtige omgeving. 26 kastelen vond ik wat veel, maar ik heb er toch wel zo’n tien gezien.

Overnachten is lastig tijdens de route. Volgens de app van campercontact zijn er geen overnachtingsplaatsen in het gebied, maar dat klopt niet: volgens Google Maps ligt Camping nr 232, Gosciniec Jurajski midden in het gebied. Maar ik ontdekte dat er bij vrijwel alle kastelen betaalde parkeerplaatsen zijn en op sommige mag je overnachten en op andere staat een duidelijk bord dat het niet mag. Ik overnachtte aan de voet van kasteel Ogrodzieniec en ik heb wel eens op minder mooie plaatsen gestaan!

Uiteindelijk kwam ik in Czestochowa aan. De camperplaats die op de app staat ligt midden in de stad, wat betekent dat je dwars door het centrum moet. Als dat eenmaal gelukt is, sta je naast het enorm grote Jasna Góra klooster, wat voor de Polen een bedevaartsoord is omdat daar de icoon van de Zwarte Madonna hangt.

Swidnica

Het ligt een stuk van Krakau af, maar het is het laatste Polen-blog en ik wil absoluut Swidnica genoemd hebben. De stad zelf is niet bijster interessant, maar de Vredeskerk van Swidnica zou op ieders ‘must see’ lijstje moeten staan. Van buiten is er weinig bijzonders te zien aan deze vakwerkkerk, maar van binnen is het een van de mooiste en meest fascinerende kerken die ik ooit gezien heb.

Natuurlijk moest ik nog wel eerst uitzoeken wat een Vredeskerk is. Luther had de mensen in deze regionen overtuigd protestant te worden. Protestanten en katholieken leefden in vrede samen tot de dertigjarige oorlog uitbrak. Deze oorlog speelde in dezelfde tijd als onze tachtigjarige oorlog en ook hier ging het om de strijd tussen de katholieken en de protestanten. Na het tekenen van de Vrede van Westfalen kwam Ferdinand in deze regio aan de macht. Hij wilde dat iedereen weer katholiek werd, maar bij het sluiten van de vrede lieten de Zweden hem beloven dat hij drie kerken, Vredeskerken, zou bouwen voor de protestanten. Met flinke tegenzin ging Ferdinand akkoord, maar hij had nog wel wat pesterijtjes in zijn achterhoofd: iedere kerk moest precies honderd stappen lang zijn en vijftig stappen breed. Bij de bouw mochten ze alleen maar hout, zand, klei en stro gebruiken en er mocht geen toren op. En … de kerk moest binnen één jaar helemaal af zijn. Het lukte, want alle drie de kerken kwamen er. Naast de kerk van Swidnica is er nog een Vredeskerk over, in Jawor.

In de tijd dat de kerk van Swidnica gebouwd werd, halverwege de 17e eeuw, had het gebied nog flink wat protestanten en het lukte om de kerk geschikt te maken voor zevenduizend mensen: drieduizend zitplaatsen en vierduizend staplaatsen. Natuurlijk past dat niet op een oppervlakte van 100 x 50 stappen, maar daarom zit de kerk barstensvol balkons, balkonnetjes en zij-balkonnetjes. Allemaal van hout en allemaal voorzien van prachtige beschilderingen. Gelukkig heeft de Unesco zich over de kerk ontfermd en met hen een flink aantal internationale kerk- en cultuurfondsen, dus deze kerk en zijn prachtige kunstwerken blijven bewaard.

Waar parkeerde ik Lily de Camper

In Krakau overnachtte ik op een camperplaats zoals we die in het westen kennen: een prima veldje met wat basisvoorzieningen op het bewaakte terrein van een camperdealer, sitecode: 14672. Van hieruit was het een paar kilometer fietsen naar het centrum van de stad.

Bij het kasteel van Ogrodzieniec stond ik op de betaalde parkeerplaats. Natuurlijk zonder voorzieningen, maar een beetje camper kan dat.

Czestochowa: camping Olenka, sitecode 44304. De locatie is hier leidend: de camping heeft prima voorzieningen, maar geen enkele sfeer.

De camping nr. 231 in Swidnica heet Parking, maar is een echte camping met mooie plaatsen. De camping ligt op loopafstand van het centrum. Sitecode: 12129