Tarifa en naar het oosten

Tarifa en naar het oosten

Zes weken lang bivakkeerde ik in Tarifa. Voor mij was het dit keer een beetje thuiskomen, omdat ik er inmiddels goed de weg ken. Vorig jaar maakte ik heel wat uitstapjes naar plaatsen oostelijk van Tarifa.

De meeste toeristen zijn in een dagje wel uitgekeken in Tarifa. Het heeft een heel aardig ommuurd oud centrum, een niet zo heel erg interessant kasteel en de allermooiste zonsondergangen, maar daar houdt het wel een beetje mee op. Het stadje zelf is niet waarvoor de meeste mensen naar Tarifa komen, ze komen meestal om te kite surfen. Tarifa ligt precies op het punt waar de Atlantische Oceaan en de Middellandse Zee tegen elkaar opbotsen. Daardoor is de zee nogal onstuimig. Door de ligging op een hoekje waait het er bovendien altijd. Ideale omstandigheden voor kite surfers en wind surfers.

Een andere reden waarom mensen naar Tarifa komen is omdat vanuit hier en vanuit het nabijgelegen Algeciras de veerboten naar Marokko vertrekken. De groepsreizen van de NKC en de ANWB verzamelen allemaal in Tarifa. Met de veerboot vanuit Tarifa is het mogelijk een dagtochtje naar Tanger te maken.

De derde reden om naar Tarifa te gaan is het grote aantal bijzondere vogels: de bergen en de wetlands aan de kust staan bekend als tussenstop voor de trekvogels op hun reis van en naar Afrika. Bovendien huizen er in de bergen achter Tarifa een aantal bijzondere vogels zoals de vale gier.

Gibraltar

Een makkelijk dagtochtje vanuit Tarifa is Gibraltar. Dat kan natuurlijk met de camper, maar ik ging met de bus: uurtje heen, uurtje terug. De bus stopt in La Linéa: de flattenwijk aan de Spaanse kant, waar de mensen wonen die in Gibraltar werken. Uit de bus moet je dan de grens overlopen. Zowel de Spaanse als de Engelse douane controleert paspoorten, Engeland zit immers niet in de Schengen-zone en binnenkort zelfs niet meer in de EU. Daarna komt het eerste vreemde verschijnsel: je moet de landingsbaan van het vliegveld van Gibraltar oversteken om in de stad te komen. Gelukkig landen er niet veel vliegtuigen en als er eentje komt, gaan de ‘spoorbomen’ dicht. Aan de andere kant van de landingsbaan staan typisch Engelse dubbeldekker bussen klaar om je het laatste stukje te brengen. Het is niet het enige typisch Engelse: Gibraltar doet hard zijn best om Engelser dan Engeland te zijn en dus zie je er politieagenten met de oude bolhelmen op, rode telefooncellen en echte Engelse pubs. De stad is voor Engeland vooral van belang als belastingvrij financieel centrum. Voor toeristen is het leuk om door de winkelstraten te lopen en daar opeens typisch Engelse winkels te zien als Marks & Spencer en Woolworths. Veel winkels bieden belastingvrije sigaretten, alcohol en camera’s aan, maar de Spaanse douane let daar wel op bij terugkomst in Spanje. Zelf ben ik niet naar de top van de rots geweest, maar dat kan wel met een bus of met de kabelbaan. Op de rots zitten ook de beroemde apen. Volgens de legende blijft Gibraltar in Britse handen zolang er apen op de rots zitten. Voorlopig is vooral het financiële belang van Spanje net zo groot als dat van Engeland om de situatie te houden zoals hij is.

Malaga

Vanuit Tarifa is het drie uur met de bus naar Malaga. Ongetwijfeld kan je er ook met de camper staan, maar ik deed luxe en liet Lily in Tarifa achter en ging twee nachtjes in een hotel logeren. Malaga is een mooie en vooral ook gezellige stad. De binnenstad is niet echt heel erg oud: het stratenplan is weliswaar gebaseerd op de vroegere Moorse medina, maar de meeste gebouwen zijn uit de 19e eeuw en flink gerestaureerd. Centraal ligt het plein van de grondwet . Apart is dat ze de voorpagina’s van de kranten van toen de wet in werking trad in de best rating hebben aangebracht. In de binnenstad vind je de gebruikelijke Europese winkels als Zara en H&M, maar zeker in de achterstraten zitten tal van originele Spaanse winkels. Prachtige winkels met alles wat je maar nodig kan hebben voor flamenco dansen en winkels met bijvoorbeeld alleen theepotten, of alleen pantoffels, of alleen waaiers en een flink aantal winkels met religieuze spulletjes.

De huidige binnenstad is dan wel niet oud, Malaga was wel al een bekende stad in de Romeinse tijd. Er is nog een Romeins theater en de Moren die na de Romeinen de stad bezetten hebben daar de Alcazaba bovenop gebouwd. De Alcazaba is een oud fort, wat voor een groot deel gerestaureerd is. Van bovenaf heb je een heel mooi uitzicht over de stad en de haven.

Dan zijn er in Malaga nog talloze kerken en musea en van allerlei andere dingen te bezichtigen. Het is echt een stad die genoeg te bieden heeft voor een stedentrip van minstens drie dagen.

De bus vanuit Tarifa naar Malaga en weer terug gaat via de toeristische plaatsen Estepona, Marbella, Torremolinos en Fuengirola, maar daar ben ik niet uitgestapt en ook later met de camper niet gestopt.

Waar stond Lily de Camper

Lily stond de hele tijd op camping Rio Jara, net buiten Tarifa.