Vilnius

Vilnius

De drie hoofdsteden van de Baltische landen zijn populaire weekendbestemmingen. Alle drie de landen spelen daar handig op in: de binnensteden zijn helemaal opgeknapt, er zijn erg veel terrasjes en er is genoeg te zien voor een weekendje weg. Vooral de West-Europese jeugd zie je er in groten getale rondlopen.

Vilnius ligt in het binnenland, vlakbij de grens met Wit-Rusland. Daardoor heeft de stad een heel andere sfeer dan de havensteden Tallin en Riga: Vilnius lijkt meer op een midden-Europese stad dan op de andere twee Baltische steden. Bij sommige straten heb je bijna het idee dat je in Parijs loopt.

De city camping in Vilnius ligt vrij ver van het centrum, maar is wel veilig en rustig gelegen en dat is hier best belangrijk. De dichtstbijzijnde bushalte is een kilometer lopen, dus de e-bike is de handigste optie. Een groot deel van de fietsroute loopt door een park. In het park kom je langs een groot podiumachtig iets: korenfestivals, wedstrijden tussen koren en concerten van koren zijn populair in Litouwen.

Vilnius is een stad om lekker van terrasje naar terrasje te sjouwen. Af en toe een kerk in, die vrijwel allemaal prachtig gerestaureerd zijn. Gek genoeg is de kathedraal lang niet de mooiste kerk. Al wandelend kom je veel mooiere tegen zoals de kerk van St. Anne naast het klooster van St. Franciscus van Assisi. Opvallend zijn ook de mooie en bijzondere beelden. De oude Russische beelden zijn allemaal afgevoerd naar Grutas Park en daar zijn moderne beelden voor in de plaats gekomen, onder andere eentje van Frank Zappa! Een leuk hoekje van de stad is de wijk Uzupis, waar je heerlijk en gezellig kunt eten.

Gezellig is de oude Joodse wijk, maar maak je geen illusies: Zo’n 95% van de joodse bevolking, circa 200.000 mensen, is tijdens de holocaust gedood. Hoewel de toeristengidsen er erg tragisch over doen, vertelt enige oppervlakkige research dat Litouwen de Nazi’s enthousiast verwelkomde omdat de bevolking hoopte dat zij hen zouden verlossen van de Russen. De Joden werden niet als ‘echte’ Litouwers gezien, dus hun vervolging was minder belangrijk.

Eerlijk gezegd vond ik Vilnius niet erg leuk. Ik ergerde me eraan dat er veel geld is besteed aan de restauratie van de katholieke kerken, maar dat er in de buitenwijken vaak niet eens drinkbaar stromend water is. Ook ergerde ik me aan de massa’s hele dure auto’s, precies die modellen en merken die in Duitsland veel gestolen worden. Opvallend is dat je in de stad alleen maar jonge mensen ziet. Oud worden is een probleem in Litouwen: onder het communisme had je een van de wieg tot het graf verzorging, maar met de verzelfstandiging is dat komen te vervallen en er is geen cultuur van mantelzorg. De levensverwachting is dan ook niet erg hoog: zo’n 65 jaar en veel ouderen sterven aan verwaarlozing.

Kruisenheuvel bij Siauliai

Snel Litouwen uit, maar voor ik de grens over stak, stopte ik bij de kruisenheuvel bij Siauliai. Litouwers zetten hier een kruis neer om te getuigen van hun toewijding aan Christus. De Russen vonden dat maar niks en braken het af. Maar er bleven kruisen komen en de heuvel is daarom ook een teken van verzet en onafhankelijkheid. Er schijnen nu zo’n 200.000 kruisen te staan, maar ik weet niet of dat inclusief of exclusief de kruisen is die je bij de toeristenwinkeltjes kan kopen en die de Chinese toeristen neerzetten.

Waar stond Lily de Camper

In Vilnius stond ik op de City Camping, duur, maar veilig en goed verzorgd. Sitecode 7043 op de Camper Contact app.