Wolin-Grudziadz

Europa’s grootste campermakelaar

Dinsdag 2 Oktober

Wolin-Grudziadz

Na een paar weken door Noordoost Duitsland te zijn getoerd, stak ik bij Swinemünde de grens over naar Polen. Best wel stoer vond ik zelf, maar het viel me alles mee. Voor de zekerheid had ik mijn eerste camperplaats al uitgezocht: een vijftig kilometer over de grens, maar belangrijker: beheerd door een Duitser zodat ik eventuele vragen in het Duits kon stellen. Maar alles in Polen viel mee. Ik had geen vragen.

Voor wie ook bij Swinemünde de grens oversteekt: ik was best wel zenuwachtig omdat je even later met een pont moet en ik nog geen Pools geld had. Die veerboot bleek gratis. Zo kon ik in mijn eerste Poolse stad, Wolin, bij de bank mijn eerste zloty’s halen. Wolin bleek een leuk stadje te zijn, met een openluchtmuseum van een Vikingdorp omdat ze lang geleden door de Denen veroverd zijn geweest. Maar daarna ging ik even kilometers maken om dieper Polen in te komen.

Ik heb de Oostzeekust van Polen overgeslagen ondanks alle berichten dat het echt heel mooi is. Ik had op Rügen al flink genoten van de zee en het was inmiddels hoogzomer: in de zomer gaan alle Polen naar de kust en daar komen nog heel veel Duitsers bij die daarheen gaan omdat het goedkoper is dan hun eigen Oostzeekust. Ik hoorde van andere camperaars dat het er enorm druk was, dus ik besloot het binnenland in te rijden.

Ciechocinek

Ik wilde naar Torún want ik had begrepen dat dat een prachtige stad was. Ik zag op internet dat Torún zelf geen echte camperplaats heeft, alleen een parkeerplaats waar je kan overnachten, maar dat er even zuidelijker een stadje was met een uitstekende nieuwe camperplaats: Ciechocinek. Helemaal niet gepland bleef ik een paar dagen in Ciechocinek want ik vond het een fascinerende stad. Het is een druk bezocht kuuroord met veel parken, oude sanitoriums, terrasjes met live muziek, maar ook met een ‘gradierwerk’: een enorm bouwwerk, van hout, hoog, honderden meters lang, bedekt met stro en takken. Een soort middeleeuwse muur. Ik liep langs de muur en aan het eind gekomen zag ik dat er nóg twee waren! De Polen zaten er op bankjes naar te kijken alsof er wonderen van te verwachten zijn. ’s Avonds dook ik het internet op om te kijken wat ik nou eigenlijk gezien had. Het blijkt dat er langs de muren zout water naar beneden stroomt wat in de lucht verdampt waardoor je als het ware zilte lucht met allerlei mineralen inademt en dat is heel goed voor de longen. Voor mensen met longproblemen verrichten de muren inderdaad wonderen.

Torun

Na Ciechocinek reed ik alsnog naar Torún en bezocht de inderdaad prachtige binnenstad. Torún is een grote stad met meer dan tweehonderdduizend inwoners en een ommuurd, gerestaureerd centrum wat veel toeristen trekt. Het is er druk, maar het is zeker een stad die je ooit in je leven gezien moet hebben. Veel gebouwen zijn in de bouwstijl baksteengotiek en het is de stad waar Copernicus vandaan komt. Zijn huis is nu een museum en dat is echt de moeite van een bezoekje waard.

Grudziadz

Lily de Camper had ik op de bewaakte parkeerplaats gezet waar je ook mag overnachten, maar ik besloot ter plekke dat toch niet te doen. Het kan hoor, maar ik reed liever door naar Grudziadz waar een prachtige camperplaats aan de rivier Wisla is. Grudziadz is een veel kleinere stad dan Torun, maar eigenlijk vond ik het nog veel mooier vanwege de prachtige muurhuizen. Het is veel minder bekend dan Torun en dus waren ook minder toeristen. Vandaar waarschijnlijk dat er met EU-steun een prachtig camperplaatsje aan de rivier is aangelegd, op loopafstand van de binnenstad.\